یک شاعرانه ی آرام

جایی برای دل نوشت ها و شاعرانه هایم با کمی دیوانگی

یک شاعرانه ی آرام

جایی برای دل نوشت ها و شاعرانه هایم با کمی دیوانگی

شبانه -12/5/89

در سکوت اتاقم

چه سرد و خالی و گنگم.
انگار
از غربت دستانم
به غیبت تو می رسم
و از غیبتت
-
در حادثه ی آغوش و بوسه -
به تنهایی .
و چقدر این لحظه های رویا
بی تو تاریکند.
چقدر این خیال خالی
هوای تو دارد
...

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.