شعر غمگین

تمرین مرگ میکنم

میان کوچه هایی که

همه رو به تو،بن بستند.

این پیاده روی طولانی،

و اندوه بارانی که می بارد

جایی برای شعری شاد

نمیگذارد.

تو نیستی،

و غروب جمعه های مداوم،

دست از سرم بر نمی دارد...