سقوط - 30/11/88

 از اوج نگاهت به

ثانیه های پر از سکوت،
تا لحظه های سرد بی کسی سقوط می کنم
انگار در میان باد ایستاده ام
و تو را فریاد می زنم.
در بن بست نگاه تلخم
کابوس هایم آغاز می شود.
بغض همیشگی ام را می شکنم
تا نشکنم.
با این بال های شکسته
محکوم به سقوطم....