شبانه

من نه شاعرم

نه عاشق

کودکی تنهایم

که در بازی کلمات،گم شده است

من،حودم را

لا به لای قهقه بغض همیشگی ام

و هق هق شادی دروغینم

جا گذاشته ام...

انگار

این لحظه های شاعری

تنها

فریاد بلند عاشقی است

رو به باد