زخم های همیشه

 میان این همه خراش خاطره 

از رد محو خیال تو

 بغضم گرفته است...

 انگار این لحظه های سکوت میان ما

 هجوم تمام حرف های ناگفته ی من است..

 در غربت مدام دستانم،

 این همه دوری از تو

 احتمال طولانی یک گریه بلند است.