آخر این قصه خوش نیست

کلاغ شوم کابوس هایم

به جای خانه اش،

به خوابهای من رسیده است.

این آخر قصه ی تنهایی من است،

انگار همیشه خودم می مانم

با یک ترس ترش خوابیدن.

این شب ها،

چیزی به جز شعر هایم

برای پنهان کردن ندارم...

واژه هایی که

عریان و شلاق وار

غصه هایم را   

قصه می کنند...