ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
همین بغض همیشگی است
که دیگر به یاد نمی آورم از کجا آغاز شد...
و این باران و برگ ها زیر گام های خسته من
و خیابانی که دیگر مرا به مقصدی نمی رساند....
حالا پاییزم ابدی است
و من
دیگر از بهار می ترسم...
زیبا بود و همراه با یک غم خو گرفته!
و غمی که خو گرفته...
کلا تناقضای شعرات جالبه، بازم میگم... موفق باشی
ممنونم :)