خواب آخر

هزار هزار قصه ی عاشقانه هم برایم بخوانی

باز اندوه کابوس های تنهایی

دست از سر خواب هایم بر نمیدارند...

این همه بهانه ی بهاری به چه دردم می خورد؟

وقتی که پاییز هنوز به پایان نرسیده است.

و می دانم زمستان در راه است.

حجم این همه بغض نشکسته

مرا تا صبح بیدار نگه می دارد

و پر می شوم از فکر های پر از اما و اگر...

دلم برای یک خواب ساده تنگ شده است...

بی رویا... بی کابوس...آبی مثل مرگ...