دل زخمی - 10/9/85

از زخمی که به دلم زدی 

شعر می چکد 
نگاه را نچشیده ام هنوز 
اما چشمانم طعم لبانت را می شناسد 
خسته ام و شب در من ادامه دارد 
دستانم تنهایی را در آغوش می کشند 
هرازگاهی پاهای نا امیدم 
می لغزد در خیالی دور 
هرچند باز رویاهایم 
همراه قاصدک های صدا 
با باد به ناکجاآباد می روند 
دیگر می دانم که ستاره ها هم سقوط می کنند 
و از بوی یاس مست نخواهم شد 
«دلم عجیب گرفته است...»