فال

دیگر میان رسوب های ته فنجان قهوه ام،

هیچ لبخندی مشخص نیست،

انگار گم شده ای

و هرچقدر هم خوب بخوانند

باز

راه رسیدن به تو از میان خطوط دستانم پیدا نمی شود...