جایی برای دل نوشت ها و شاعرانه هایم با کمی دیوانگی
جایی برای دل نوشت ها و شاعرانه هایم با کمی دیوانگی
من از عاشقان سینه چاک اوهام بودم ، وقتی آلبوم های غیر مجازش اومده بود من مجنون وار گوش می کردم. همیشه عاشق حافظ بودم اما تنها شعرهایی ازش رو حفظم که اوهام خونده بود. وقتی شهرام برگشت ایران و صحبت از آلبوم مجازش شد من هر روز به سایتش مراجعه میکردم تا خبراشو پیگیری کنم . اما چه فایده، نا امیدی مطلق تنها نتیجه ی این همه انتظار بود. این ملودی های قدیمی ، این تنظیم های تکراری و این سبک ضعیف خوندن باعث شده که غیر از یک بار ،دیگه بهش گوش نکنم. انگار هنوز دهه ی هفتاد ه و توی همون شرایط ضبط شده. حتی یک تراک نیست که حالتو عوض کنه، حستو عالی کنه و از موسیقی با اشعار حافظ سرمستت کنه...