ناامیدی

بانوی شعر هایم،
وقتی که بیایی
فقط نگاهت می کنم،
وقتی راز همه ی واژه های عاشق
را برملا کرده ام
چیزی جز سکوت برایم نمی ماند.
دیگر هیچوقت
شعری برایت نخواهم سرود.
بانو،
هم تو دیر کرده ای
هم من کاسه ی صبرم لبریز شده است...