شعری برای دلم

دلم گرفته ،

و دستانت

برای باز کردن این گره ی کور

چه دور.

آسمان روشن

اما

 برای آمدنت،

چه دیر

اجازه بده ،

فقط این بار

در این شعر

تنها از خودم بگویم...

هرچه باشد،

هوا برای حرف زدن  از تو

بیش از اندازه بارانی است.

پ.ن. شعر مشترک نیلوفر ثانی عزیز و من ... ممنونم ازش واقعا.